Trudno jest umrzeć od przedawkowania. Nie wiem ile trzeba było by zjeść apapu, aby od tego umrzeć. Raz miałem taki lek na receptę jak „mel”. Przedawkowanie zaczynało się od trzech tabletek bodajże, a ja zjadłen ze dwadzieścia czy coś koło tego i nic mi nie było. Przedawkowałem też w zasadzie inne rzeczy i jak widać nadal tu jestem, ale to pewnie zależy od organizmu. Jestem pewien, że niektórzy ludzie mogą gorzej się poczuć po trzech tabletkach. Raz znalazłem inny lek na receptę, którego nazwy nie pamiętam, ale jakby co to mogę poszukać, bo gdzieś mi się na pewno wala. Po jednej tabletce totalnie prawie umarłem i jestem pewien, że gdybym wziął więcej to miałbym prawdziwe problemy. Jednak zgodzę się z autorem posta, przedawkowanie apapu brzmi głupio i raczej trzeba by było mieć pecha, aby od tego umrzeć i raczej trzeba być idiotą, aby to zrobić, bo serio po chuj

jedyna metoda, która u mnie działała to wyobrażanie sobie zagadnień w sposób symboliczny i zapamiętać te pomieszczenie, lub przedmiot (ponieważ zapamiętanie jakiejś konkretnej rzeczy było zawsze dla mnie łatwiejsze)

potem rysowałem to co zapamiętałem na kartce i odkodowywałem o co mogło mi chodzić

totalnie to raczej jest dosyć specyficzny sposób i równie dobrze może u Ciebie nie zadziałać, albo wszystko utrudnić, ponieważ jednak każdy jest inny

Ja byłem i to wygląda tak, że w sumie przez cały rok możesz się opierdalać, ale na końcu każdego roku masz sprawdziany do zaliczenia z każdego przedmiotu, które sprawdzają wiedzę z całego roku, więc w praktyce i tak musisz się dużo uczyć. W sumie to nawet więcej, bo jednak nie masz tego rozbite na małe sprawdziany jak przy zwykłym nauczaniu, tylko masz wszystko jednocześnie