Chodzi o to, że w momencie zgłoszenia tego do odpowiednich służb koleżanka mogłaby mieć więcej problemu i stresu. Rodzina mogłaby się na nią jeszce bardziej wyżywać, a potem ewentualnie mogłaby trafić do domu dziecka, który byłby też ciężką sytuacją dla niej, bo w końcu do tego co jest teraz jest jako tako przyzwyczajona, a w nowej sytuacji byłaby kompletnie zagubiona i ostatecznie mogłaby tam zostać do pełnoletniści, co niekoniecznie jest dobrym wyjściem

Najlepiej będzie jak po prostu przy niej będziesz. Posiadanie kogoś w takiej sytuacji jest niezmiernie ważne i zwyczajnie szczerze o tym rozmawiajcie ze sobą. Może z czasem wpadniecie na dobre wyjście, ale nie rób niczego wbrew jej woli, bo to bardzo delikatna sprawa i nie można niczego wymuszać, mimo powagi sprawy

Niestety nie mamy w Polsce najleoszego systemu, kurartor, czy też asystent rodziny z mojego doświadczenia to nie zawsze osoby, które chcą pomóc, tylko sprawiać pozory pomocy wynajdując kolejne, sztuczne i ważne ich zdaniem problemy tylko po to, aby utrzymać jedną rodzinę przy sobie; jednak to o wiele łatwiejsza praca, skoro zna się dobrze grunt czy jak to można wytłumaczyć. Wierzę jednak, że duża większość jest normalna, a ja miałem zwyczajnie pecha

Przykro mi, że musisz w ogóle zadawać takie pytania

Na ten moment jak już mówiłem staraj się nią wspierać i nie rób niczego wbrew jej woli

Liczę, że razem dojdziecie na przestrzeni czasu do najlepszego wyjścia w tej konkretnej sytuacji